De enige Poaskearls in Ootmarsum zijn dit jaar van brons
OOTMARSUM – Het jaarlijkse Vlöggeln in Ootmarsum gaat niet door. Voor het eerst sinds 75 jaar blijven de regenjassen in de kast. Poaskearl Jürgen Kleine Schaars treurt. „Dit wordt een hele stille Pasen.”
Herman Haverkate 07-04-20, 11:29
Hij komt er bijna dagelijks langs. Op het kerkplein, rechts naast de hoofdingang van de kerk, staat het beeld dat Jürgen Kleine Schaars herinnert aan de gekoesterde traditie waarin hij nu voor de laatste keer zijn rol zou spelen. Kunstenaar Kiny Kopinga maakte het ontwerp: acht ‘Poaskearls’ in brons, schouder aan schouder op het plein. „Ik kijk er altijd even naar. Het herinnert je aan de kracht van dit gebruik. Je vormt een keten met de mensen van nu, maar ook met die van vroeger.”
Brons
Dit jaar met Pasen zal hij er nog eens extra naar kijken. De enige ‘Poaskearls’ die er die dag in de straten van Ootmarsum zullen verschijnen, zijn de Poaskearls in brons. Ze bewegen niet, maar staan stil. Zoals het hele leven stilstaat in het stadje waar het normaal gesproken op zonovergoten dagen wemelt van de toeristen. „Onwezenlijk en bizar. Niemand die zoiets van tevoren kon bedenken.”
Kleine Schaars realiseert zich de betrekkelijkheid van de beslissing om het jaarlijkse Vlöggeln een jaar uit te stellen. In zijn dagelijks werk bij een farmaceutisch bedrijf in Nordhorn is hij nauw betrokken bij de productie van chloriquine, een van de bestaande medicijnen die mogelijk enig effect hebben bij de behandeling van het coronavirus. Ook de dood van zovelen als gevolg van het virus maakt dat hij weet dat er belangrijker dingen in het leven zijn dan de afgelasting van een paasgebruik.
„We hebben eigenlijk meteen al gezegd: het kan niet doorgaan. Maar omdat Pasen nog net buiten de vorige termijn van 6 april viel, was er toch een beetje twijfel. Een traditie gelast je niet zomaar af. In die zin was de beslissing van het kabinet om alles tot 1 juni te verbieden een geruststelling. Er was dus echt geen andere mogelijkheid dan de boel af te blazen.”
Je vormt een keten met de mensen van nu, maar ook met die van vroeger.”
Jürgen Kleine Schaars
Historische beslissing
De beslissing is historisch. In de geschiedenis van de Poaskearls kwam het, voor zover bekend, slechts één keer voor dat het ‘Vlöggeln’ niet doorging. Dat was in april 1945 bij de bevrijding. De toenmalige burgemeester van Ootmarsum en de plaatselijke Duitse Ortskommandant besloten toen om het paasgebruik om veiligheidsredenen te verbieden.
„Zelfs in de jaren 90 bij de MKZ-crisis is er gewoon gevlöggeld, al is er toen geen paasvuur ontstoken. Dat is de kracht van een traditie. Die moet altijd doorgaan. Daarom ook ben ik Poaskearl geworden. Omdat ik het mooi vind om zoiets in stand te houden.”
Normaal gesproken zou het zijn laatste jaar geweest. Met zijn maat Matthijs Lammerink behoort hij tot de twee oudste Poaskearls. „Juist in die rol heb je een grote verantwoordelijkheid. Dit jaar kunnen we die rol niet vervullen, volgend jaar wel. In dat opzicht schrijven we toch een beetje geschiedenis.”